မိုးစက္ေတြဟာေယာင္နနနဲ့က်ြန္ေတာ္ကုိယ္ေပၚသုိ့ေၾကြက်ေနၾကတယ္ေလကြ်န္ေတာ္တကုိယ္
လုံးလညး္မုိးစက္ေတြနဲ့ေပက်ံလို့ကြ်န္ေတာ္ဟာဒဏ္ရာေတြမ်ားေနခဲ့ျပီလားဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့
စုိစြတ္ပါေစကြ်န္ေတာ္အတြက္ဒဏ္၇ာဆုိတာကုိေထြးသိပ္တတ္ခဲ့ျပိီပဲေလဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကြ်န္
ကြ်န္ေတာ္ဟာမိုးစက္ေတြကုိမနာက်င္မိေတာ့ဘူး
ဒါေပမဲ့လည္းကြ်န္ေတာ္မွာအလြမ္းေတြနဲ့ပဲေနသားက်စြာရွင္သန္ခဲ့ရတယ္ဘာလုိ့အဲေလာက္ၾကီး
ထြားလာခဲလဲဆုိတာမသိေတာ့ဘူး ကြ်န္ေတာ္ႏွ
ကြ်န္ေတာ္ဟာမိုးေတြစက္ေတြနဲ့အတုူအလြမ္းေတြကုိသယ္ပုိးရင္းေပါ့တခါတခါေၾကကြဲမွဳေတြကုိ
မေျပာျပခ်င္ဘူးငါဘာသာတေယာက္ထဲေနထုိင္ခ်င္တယ္ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့ငါကုိဘယ္လုိ
အရာမ်ဴိးကမွမေလာင္ကြ်မ္းေစခ်င္ဘူးဘာလုိ့လည္းဆုိေတာ့ကုိယ္ကုိ္ယ္တုိင္ကပဲအလြမ္းဆိုတာ
ကုိမႏွစ္ျမဳိ့သူတေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့လုိ့ပဲ
ဒါေပမဲ့လည္းကြ်န္ေတာ္မွာအလြမ္းေတြနဲ့ပဲေနသားက်စြာရွင္သန္ခဲ့ရတယ္ဘာလုိ့အဲေလာက္ၾကီး
ထြားလာခဲလဲဆုိတာမသိေတာ့ဘူး ကြ်န္ေတာ္ႏွလုံးသားရွင္သန္မွဳေတြမွာအလြမ္းေတြဘာလုိ့ျငိကပ္
လာခဲ့တာကုိပဲေတြးေနခဲ့တာအခုထိေတာ့အဲဒီအလြမ္းရဲ့အရင္းအျမစ္ကုိရွာမေတြခဲ့ေသးဘူးေလ...
ကြ်န္ေတာ္မွာအတိတ္ဆုိတာေတြကပီျပင္ျပတ္သားမွဳနည္းခဲ့ေတာ့အနာဂါတ္ဆုိတာေတြကလည္း
ေ၀း၀ါစြာပဲျဖစ္တည္ေနခဲ့ျပန္တယ္ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္
လုံးသားရွင္သန္မွဳေတြမွာအလြမ္းေတြဘာလုိ့ျငိကပ္
လာခဲ့တာကုိပဲေတြးေနခဲ့တာအခုထိေတာ့အဲဒီအလြမ္းရဲ့အရင္းအျမစ္ကုိရွာမေတြခဲ့ေသးဘူးေလ...
ကြ်န္ေတာ္မွာအတိတ္ဆုိတာေတြကပီျပင္ျပတ္သားမွဳနည္းခဲ့ေတာ့အနာဂါတ္ဆုိတာေတြကလည္း
ကြ်န္ေတာ္စာမ်က္ႏွာေတြဟာအလြမ္းေငြ႕သက္ေတြနဲ့တည္ေဆာက္ထားတယ္ဆုိတာသိလိုက္ရတယ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေၾကကြဲမွဳေတြမ်ားလာတဲ့အခါမုိးဟာမုိးမဟုတ္ေတာ့ဘူးမုိ့မ်က္ရည္ေတြျဖစ္သြားခဲတယ္
ဘာလုိ့လည္းလုိ့မေမးၾကပါနဲ့ကြ်န္ေတာ္မွာဒါမွမဟုတ္မုိးေကာငး္ကင္ၾကီးမွာေျပာျပလုိ့မရတဲ့အနာတရ
ရွိေနခဲ့လိုပဲလြင္ျပင္ေတြဟာကြ်န္ေတာ္လိုပဲေ၀းကြာမွဳေတြကြာဟမွဳေတြနဲ့နည္းနည္းခ်င္းေတာ့ဒဏ္ရာ
ကုိယ္စီရွိေနမလားပဲကုိယ္ကအေရာင္ေတြကုိနားမလည္ဘူးအဲလိုပဲတခါတရံဘာကုိမွေရးလိုမရျပန္ဘူး
ခံစားခ်က္ေတြကုိငုပ္လ်ဳိးထားတဲ့အရာေတြကဘာေတြလည္းမသိစိတ္ေတြလားသိေနလ်က္ေဖာ္ထုတ္
လို့မရတာလား
ေ၀ခြဲလို့မရဘူးဒီလိုနဲ့ကြ်န္ေတာ္စည္းခ်က္မညီတဲ့လမ္းေတြေပၚမွာနင္ေလ်ာက္ေနမိခဲ့တယ္ကုိယ္ကုိ
ဘာလည္းဆုိတာကုိေတာင္မသိခဲ့ျပန္ဘူးဘ၀ကမသဲကြဲမွဳေတြမ်ားခဲ့တာဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဆက္ေလ်ာက္
ျဖစ္မယ္လုိ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်မိေတာ့လညး္ကြ်န္ေတာ္ဟာမိုးတခုရဲ့ေအာက္မ်က္ရည္စက္လက္နဲပဲသတ္
မွတ္ခ်က္မရွိတဲ့စိီးဆင္းမွဳေတြရပ္တန့္ခ်င္မိတယ္ကြ်န္ေတာ္ဟာမုိးေကာငး္ကင္ၾကီးေအာက္မွာရွိေနခဲ့
တယ္ေလအဲဒါေၾကာင့္မ်ားမုိးဟာကြ်န္ေတာ္ကုိစုိစြတ္ေနေလသလားမုိးရဲ့စုိစြတ္မွဳေတြကုိကြ်န္ေတာ္ခံ
နု္ိင္ရည္မဲခဲျပီလား
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကြ်န္ေတာ္တုိ့ေတြကုိေတာ့မုိးေကာငး္ကင္ၾကီးဟာထိီးတလက္အျဖစ္အျမဲတမ္းအုပ္မုိးေပး
ခဲ့တာပဲေလဒါေပမဲ့ကြ်န္ေတာ္ဟာရာသီေတြရဲဒဏ္ခတ္မွဳေတြကုိေၾကာက္ေနမိသူပဲေအးလားပူလားတစ္
ကုိ္ယ္လုံးေသြးေၾကာမ်ားထဲစီး၀င္သြားခဲ့တဲ့အထိကြ်န္ေတာ္ကုိယ္ေၾကာက္လန့္စြာတုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခားေန
မိဆဲပဲကြ်န္ေတာ္ဘာေတြျဖစ္ေနတာလညး္ဘာေတြျဖစ္ခ်င္တာလညး္ဘာေတြျဖစ္ေနအုံးမွာလညး္လုိ့မေမး
ခ်င္ေတာ့ဘူးအရွဳံးကအနုိင္ယူလုိမွဳေတြကုိပိုျပီးတြန္းပို႕ေပးေနခဲ့တယ္အတိတ္ဟာတခ်ိန္ကေတာ့အနာဂါတ္
တခုျဖစ္ခဲ့တာေသခ်ာတယ္အဲလိုပဲအခုကြ်န္ေတာ္အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာလညး္ေနာင္တခ်ိန္မွာအတိတ္
ေတြျဖစ္သြားၾကမယ္ေလေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ့တည္ေဆာက္ေနမိတဲ့ဘ၀ေတြကုိပဲအနာဂါတ္တခုျဖစ္လာ
မလားဆုိတာကုိေတာ့ကြ်န္ေတာ္ဘယ္လုိမ်ဳိးအသိပညာေတြနဲ့သိေအာင္ၾကဳီးစားရမလည္းမိုးေကာငး္ကင္
ကုိကြ်န္ေတာ္.
ေမာ္ျပီးၾကည့္ေနမိတယ္ေကာင္းကင္တခုလု့ံသဲကြဲမွဳမရွိေအာင္ထိမည္းေမွာင္ေနၾကတယ္ျပီးေၾကာက္
လန့္စရာေကာငး္ေလာက္ေအာင္ျမည္ဟီးသံေတြက်ြန္ေတာ္နားထဲထုိး၀င္ေနတယ္ေအးစက္ေနတဲ့လက္
ေတြကုိနာက်င္မွဳအစိပ္ပုိင္းေတြမွာစေတးျပီးအဲဒီေကာင္းကင္ကုိအျပစ္မတင္ပဲကုိယ ့္ဘာသာကုိ္ယ္ပဲ
အျပစ္တခုအျဖစ္အသုံးမက်သူတေယာက္အျဖစ္နားလည္ထားမိတယ္အခုကြ်န္ေတာ္ဘာေတြလုပ္ေန
လည္းျပီးေတာ့ကြ်န္ေတာ္ကေရာဘာလည္းဘာကိုမသိေတာ့တဲ့ဆိတ္သုဥ္းသြားတဲ့၀ိဥာဥဳ္တခုနဲ့အတူ
ကြ်န္ေတာ္ဟာေကာငး္ကင္တခုဆီမွာမ်ားေရာက္ေနမိမလား
ဒါမွမဟုတ္တစုံတရာတစုံတခုကုိမ်ားခုိးကုိေနမိမလားဖက္တြယ္ရာဆုိတာကုိယ္ဆုပ္ကုိင္ထားတဲ့အရာ
တခုေလာက္ေတာင္ေသ2ခ်ာ2ဇယားဇကြက္ခ်ျပလုိ့မရေလာက္ေအာင္ထိကုိယ္ဟာေ၀၀ါသြားခဲ့ျပီးဒီေန့
တည္ရွိျခင္းအတြက္မနက္ဖန္ေတြဟာမေသခ်ာေတာ့ျပန္ဘူးကြ်န္ေတာ္လည္းအဲလုိပဲမနက္ဖန္ေတြမွာ
ဒီေနေလာက္ေသခ်ာတာတခုမွမရွိတဲ့ေကာငး္တေယာက္ပဲျဖစ္ေနမွာပါ
ဒါေပမဲ့လည္း..