ေကာငး္ကင္ၾကီးလုံး၀ျပဳိက်သြသားသလိုမ်ဳိး
ကမၻာၾကီးတခုလုံးလုံး၀အေမွာင္က်သြားသလိုမ်ဳိး
အယိမ္းအႏြဲ႕.အတက္အက်
အနိမ့္အျမင့္ညီမ်ွလြန္းေတာ့ေအးစက္ေနတဲ့က်ြန္ေတာ္
ေကာ္ဖီေလးမိုးေတြစုိသြားတယ္
ရာသီလြန္မုိးေတြပါဗ်ာ
က်ြန္ေတာ္တေယာက္ထဲပဲစုိခဲ့တာ
ကုိယ္ကကဗ်ာေတြပဲဘ၀လုပ္ေနေတာ့
ကဗ်ာကဘ၀ျဖစ္သြားတာမသိလိုက္ဘူး။
ေၾသာ္လို့...
တုိက္ဆုိင္မွဳကုိေရ၇ြတ္မိတုန္းလြဲေခ်ာ္မွဳကိုစတင္ရတာပဲ
ဒါေပမဲ့...
အဲ့ဒီညေနခင္းကုိကြ်န္ေတာ္ေကာက္ရခဲ့တယ္။
အဲဒီညေနကေနမ၀င္ဘူးထူးဆန္းလိုက္တာ.
ရမၼက္ထူထူအနမး္ေတြေၾကာင့္.
ငါ့အရုဏ္ဥိီးေတြျပဳိက်.ဒီညကုိဘယ္သူဖန္တီးသလဲ.
တကယ္ေတာ့အလွကဘ၀ေလာက္မွအေရးမပါခဲ့တာပဲ
အႏွစ္မပါအကာေတြျခဳံ.လုံျခဳံေအာင္နင္ဖုံးဖိေတာ့
ငါဆုိတဲ့လူ႕အႏၶက.
အရူးျဖစ္သြားတာဆန္းသလား
အခုေတာ့ငါဘ၀မုိးေရေတြစုိသြားခဲ့ျပီ
No comments:
Post a Comment