ေ၀၀ါးမွဳိင္းရီေနတဲ႕ညေနခင္းေတြမွာ
ငါဘာလုိ႕အထီးက်န္ေနတာလည္း
ညေနခင္းေတြကုိလည္ျပန္ၾကည္႕ရင္း
အလြမ္းေတြနဳိးထတုိင္းငါလြမ္းတယ္ကြယ္
အခ်စ္မရွိပဲလြမ္းတာေတာ့ဟုတ္ပါဘူး
ခ်စ္သူမရွိပဲလြမ္းျဖစ္တာပါ
အထီးက်န္တိုင္းေတာ့
ငါသတိရတတ္ပါတယ္
စိတ္ကူးယာဥ္ရူးသြပ္မွဳေတြမ်ားတဲ႕ဘ၀နဲ႕
အိပ္မက္တစ္ခ်ဳီ႕ကုိအိမ္ေပၚေခၚတင္မိရင္း
ပုိလြမး္ျဖစ္ခဲ႕တဲ႕ငါ႕ေႏြေတြမွာ
ဘယ္ေလာက္ထိအလြမ္းေတြရွိေနမလဲလို႕
ေ၀ခြဲမရစြာငါလြမ္းေနပါတယ္
ကုိယ္ကတကယ္ေတာ့ေလာကၾကီးရဲ႕
အထူအပါးကုိနားမလည္ခဲ႕မိသူပါ
အတိမ္းအေစာင္းမ်ားတဲ႕ဘ၀-နဲ႕
မေသခ်ာမွဳေတြမ်ားတဲ႕ရွင္သန္ျခငး္ေတြထဲမွာ
ဒီထက္ပုိမေမွာင္ျခင္တဲ႕ငါ.........
ညေတြဟာဘာလုိပုိေမွာင္ေနတတ္တာလည္း
ေအာ္........................ေ၀၀ါးဆဲကာလေတြနဲ႕
ငါလြမ္းေနမိပါတယ္ဟာ.......................
No comments:
Post a Comment