အလြင္နဲ့က်န္ခဲ့တဲ့အခါ
အရွဳံကုိမ်က္ရည္မက်ဘူးလုိ့့ကတိေ
အေတြးေလးေတြနဲ့တန္ဘုိးရွိေအာင္ေ
၇ုိးရုိးုကုပ္ကုပ္ေနမိတာကလြဲရင္
ငါမမွားဘူး
ပစ္စလက္ခတ္အလြမ္းနဲ့တာ္၀င္ဆန္တဲ
ေမွာ၀င္ပန္ခ်ီကားကုိမငး္ေရးခဲ့တ
ငါလည္းတေန့ေကာငး္ကင္မျဖစ္ဘူးလုိ
ဘယ္သူေျပာလည္း
ေအးအဲလိုပဲမင္းလည္းေကာငး္ကင္းျဖ
တခါတေလနာက်င္စိတ္နဲ့.
နာက်င္မွဳနည္းတဲစိတ္မွာအျမင္ေတြ
အဲလုိပဲဘ၀ဟာ.
ရိုမဆန္ဆန္ခ်ိီတက္တတ္တဲ့စစ္တလင္
ငါလည္းေတာ္၀င္ေအာင္ေနခဲ့တာပဲေလ
မတူညီတာေတြကငါတုိ့ကုိအလြွာေတြပါ
မနက္ဖန္ဆုိတဲဘ၀ေတြမွာအိပ္မက္ေတြ
ေမ်ာ္လင္ျခင္းေတြကုိရုိက္ခ်ိဳးလ
ငါကုိမလွမပထားခဲ့ပါ
ျပီးေတာ့ေဟာဒီေကာင္းကင္ၾကီးေအာက
မငး္လိုက္မရွာနဲ့ေတာ့
ငါကအလြင္နဲ့ေနသားက်ေနတဲ့သူဆိုေတ
တမိုးေအာက္မွာတခါသာရွိခဲ့ဖူးတဲ့
ဟုတ္တယ္ငါကဘ၀ကုိရယ္ေမာပစ္ဖုိ့
ရွင္သန္ထားတာ
အရွဳံးမေပးဘူး..........
ငါကုိငါမသိတဲအခါ.
အလြင့္ကုိလည္းမသိေတာ့ဘူး
ျ႔ပီးေတာ့ဘာကုိမွမသိေတာ့ဘူး.
No comments:
Post a Comment