Add caption |
ဘယ္သူမွမဟုတ္ဘူးေျမျပင္ကုိျဖတ္ေက်ာ္လုိ့
ရင္နာျခင္နဲ့စေတးခံထားရသူ
ငါေနထုိင္ရာ၀န္းက်င္ေလးဟာေႏြေထြးတယ္
ငါကုိေပ်ာ္ရြင္မွဳေတြေပးတယ္.
ရလာတာေလးေတြနဲ့လည္းငါေနတတ္ခဲ့တယ္
တခါတရံမွာေတာ့ငါဟာအထီးက်န္မွဳေတြနဲ့လည္း
တိတ္ဆိတ္ေနမိျပန္ရဲ့ဒါေပမဲ့ငါဟာ
ျငိမ္းခ်မ္းပါတယ္တေယာက္ထဲလြတ္လပ္စြာ
ပ်ံသန္းရတဲ့ဘ၀ကုိခုံမင္တယ္.
ဟူး......
အခုငါေျခလက္ေတြေအးစက္ေနပါလား
ဘာျဖစ္တာလည္းလုိ့အၾကိမ္းေတြးေနမိေပမဲ့
ငါဘာကုိမွေတြးေတာလုိ့မရဘူးမြမ္းက်ပ္ေနမိတဲ့
စိတ္ေတြကလက္ဖ၀ါးေတြေအးစက္ေစတာလား
ကမ္းလင္လက္တစုံေလာက္နဲ့ေကာငါ့ကုိေႏြးေထြးေစ
မွာလား..........
မသိေတာ့ဘူးငါဟာဆြံအေနသူတေယာက္
ျဖစ္သြားျပီလားအရာ၇ာနာက်င္မွဳေတြမ်ားခဲျပီးတဲေနာက္
ငါအတြက္ဆုိတဲစိတ္ေတြကုိထိန္းေက်ာင္းျပီးေနခဲ့တာ
အခုဆုိအလင္းတန္းပ်ံငွက္တသိုက္တုိ့အိပ္တန္းတက္ကုန္ၾကျပီ
ဘယ္မွာလည္းငါပုိင္ဆုိင္ရာေနရာဆုိတာ.
လြင့္ပါးခဲ့ျပီငါဟာအရာ၇ာတြက္လြင့္ပါးခဲ့ျပီ.
ငါဟာ.............ငါစိတ္ေတြကုိငါကုိယ္တုိင္နင္ေလ်ာက္
ငါ လြင္ျပင္တခုေပၚေျခခ်ခဲ့ျပီလား....
မုိးတိမ္ေတြလိုမျပဳိက်ပါနဲလို့နင္ကုိေတာင္ဆုိးခ်င္တယ္
နင္ကမုိးေကာငး္ကင္တခုဆုိရင္ငါကတိမ္းေတြလုိေပါ့
ဒါေပမဲ့ငါက ေလႏွင္ရာလြင့္မပါတတ္ဘူး.
ငါဟာဘယ္သူနဲ့မွမတူတဲ့လူတေယာက္ပါဟာ
လမ္းခြဲလို့လည္းရင္မနာတတ္သူ
ၾကင္နာမွဳေတြနဲ့ေဖးသမုဒယႏြယ္ပင္ေတြနဲ့တြယ္ရစ္ထားတတ္သူ
နင္ယုံၾကည္မလား.ငါကမုိးမ်က္ရည္ေတြနဲ့ေရာေနတဲ့နင္ကုိရင္နာမိသူ
တခါတရ့ံေပါ့ငါကငါကုိငါနားလည္မွဳနည္းပါးေနတတ္သူ.
ငါဟာလြမ္းေမာခြင့္ေတြနဲ့အထီးက်န္ေနတတ္တဲ့
ငါလက္ဖ၀ါးေတြေအးစက္ေနတယ္.
ငါဟာ..အခုခ်ိန္ထိေပါ့.ရက္ရက္စက္စက္လုပ္ရက္တဲ့အတြက္
ပစ္ပစ္စက္စက္ေတာ့မနာက်င္မိဘူး.ငါျပဳံးျဖစ္တယ္.
ငါဟာအရာရာေသြးေအးစြာေနတတ္သူပဲျဖစ္မွာပါ.
ငါေသြးေတြဆူေ၀ခဲ့ရင္လည္းငါဟာပြင့္အံမက်တတ္သူ
ငါဟာ..ငါတြက္တင္မကတဲ့...
ပရဟိေတြစိတ္ထဲထည့္ထားခဲ့သူေပါ့
ဒါေပမဲ့ငါဟာငါပါ.
ငါနဲ့ငါကသဟဇာတလုံး၀မျဖစ္ေသးဘူးအဲဒီအတြက္
ငါဟာငါပဲျဖစ္ေနဆဲပဲ...
No comments:
Post a Comment