gfff

Wednesday, January 2, 2013

ငါနဲ့ငါ

Add caption
                                          ငါကငါ
                        ဘယ္သူမွမဟုတ္ဘူးေျမျပင္ကုိျဖတ္ေက်ာ္လုိ့
                        ရင္နာျခင္နဲ့စေတးခံထားရသူ
                        ငါေနထုိင္ရာ၀န္းက်င္ေလးဟာေႏြေထြးတယ္
                        ငါကုိေပ်ာ္ရြင္မွဳေတြေပးတယ္.
                        ရလာတာေလးေတြနဲ့လည္းငါေနတတ္ခဲ့တယ္
                         တခါတရံမွာေတာ့ငါဟာအထီးက်န္မွဳေတြနဲ့လည္း
                         တိတ္ဆိတ္ေနမိျပန္ရဲ့ဒါေပမဲ့ငါဟာ
                         ျငိမ္းခ်မ္းပါတယ္တေယာက္ထဲလြတ္လပ္စြာ
                         ပ်ံသန္းရတဲ့ဘ၀ကုိခုံမင္တယ္.
                                     ဟူး......
                          အခုငါေျခလက္ေတြေအးစက္ေနပါလား
                         ဘာျဖစ္တာလည္းလုိ့အၾကိမ္းေတြးေနမိေပမဲ့
                         ငါဘာကုိမွေတြးေတာလုိ့မရဘူးမြမ္းက်ပ္ေနမိတဲ့
                         စိတ္ေတြကလက္ဖ၀ါးေတြေအးစက္ေစတာလား
                         ကမ္းလင္လက္တစုံေလာက္နဲ့ေကာငါ့ကုိေႏြးေထြးေစ
                          မွာလား..........
                                     မသိေတာ့ဘူးငါဟာဆြံအေနသူတေယာက္
                         ျဖစ္သြားျပီလားအရာ၇ာနာက်င္မွဳေတြမ်ားခဲျပီးတဲေနာက္
                         ငါအတြက္ဆုိတဲစိတ္ေတြကုိထိန္းေက်ာင္းျပီးေနခဲ့တာ
                         အခုဆုိအလင္းတန္းပ်ံငွက္တသိုက္တုိ့အိပ္တန္းတက္ကုန္ၾကျပီ
                         ဘယ္မွာလည္းငါပုိင္ဆုိင္ရာေနရာဆုိတာ.
                                    လြင့္ပါးခဲ့ျပီငါဟာအရာ၇ာတြက္လြင့္ပါးခဲ့ျပီ.
                          ငါဟာ.............ငါစိတ္ေတြကုိငါကုိယ္တုိင္နင္ေလ်ာက္
                          ငါ လြင္ျပင္တခုေပၚေျခခ်ခဲ့ျပီလား....
                          မုိးတိမ္ေတြလိုမျပဳိက်ပါနဲလို့နင္ကုိေတာင္ဆုိးခ်င္တယ္
                          နင္ကမုိးေကာငး္ကင္တခုဆုိရင္ငါကတိမ္းေတြလုိေပါ့
                           ဒါေပမဲ့ငါက ေလႏွင္ရာလြင့္မပါတတ္ဘူး.
                           ငါဟာဘယ္သူနဲ့မွမတူတဲ့လူတေယာက္ပါဟာ
                                           လမ္းခြဲလို့လည္းရင္မနာတတ္သူ
                           ၾကင္နာမွဳေတြနဲ့ေဖးသမုဒယႏြယ္ပင္ေတြနဲ့တြယ္ရစ္ထားတတ္သူ
                           နင္ယုံၾကည္မလား.ငါကမုိးမ်က္ရည္ေတြနဲ့ေရာေနတဲ့နင္ကုိရင္နာမိသူ
                           တခါတရ့ံေပါ့ငါကငါကုိငါနားလည္မွဳနည္းပါးေနတတ္သူ.
                           ငါဟာလြမ္းေမာခြင့္ေတြနဲ့အထီးက်န္ေနတတ္တဲ့
                                        ငါလက္ဖ၀ါးေတြေအးစက္ေနတယ္.
                           ငါဟာ..အခုခ်ိန္ထိေပါ့.ရက္ရက္စက္စက္လုပ္ရက္တဲ့အတြက္
                           ပစ္ပစ္စက္စက္ေတာ့မနာက်င္မိဘူး.ငါျပဳံးျဖစ္တယ္.
                           ငါဟာအရာရာေသြးေအးစြာေနတတ္သူပဲျဖစ္မွာပါ.
                           ငါေသြးေတြဆူေ၀ခဲ့ရင္လည္းငါဟာပြင့္အံမက်တတ္သူ
                           ငါဟာ..ငါတြက္တင္မကတဲ့...
                           ပရဟိေတြစိတ္ထဲထည့္ထားခဲ့သူေပါ့
                                        ဒါေပမဲ့ငါဟာငါပါ.
                            ငါနဲ့ငါကသဟဇာတလုံး၀မျဖစ္ေသးဘူးအဲဒီအတြက္
                            ငါဟာငါပဲျဖစ္ေနဆဲပဲ...
                            

No comments:

Post a Comment