ရက္စက္ဖုိ့သက္သက္လူျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး
ငါဟာနာက်င္ဖုိ့လည္းပါတယ္.
တကယ္ေတာ့လွည့္ကြက္တခုမဟုတ္ခဲ့ဘူး
ဒါကုိကမာယာပဥၥလက္တခုပဲ
တကယ္ေတာ့ငါကုိယ့္ငါ
အေရစုပ္ထားတဲ့အစိတ္အပုိင္းေတြကုိ
ေကာငး္ကင္ေပၚတင္ၾကည့္ခဲ့တာ
လင္းလက္ခြင့္မရမဲ့အတူုတူအေမွာင္ေတြပဲပိပါေစေတာ့
နာက်င္မွဳေတြမ်ားလာရင္တေန့ေတာ့
သံေယာဇဥ္ဆုိတာေတြလည္းအေရာင္ေျပာငး္သြားမွာပဲ
အခုျဖစ္ေနတာကအလင္းေရာင္မဟုတ္ဘူး
ျဖစ္တည္မွဳနဲ့ခ်ိန္ဆက္ထားတာ
ကဲေျပာ.
ဘာေတြကတည္ျမဲသလဲ.
လက္ထုိးျပလုိ့မရေအာင္ထိ
ပ်က္စီးမွဳကအားၾကီးတယ္
အခုေတာ့ဘာကုိမွလုိက္မမွီေတာ့မဲ့အတူတူ
ရင္နာနာနဲ့ပဲစေတးခံလုိက္မယ္
ေၾကကြဲတာေတာ့မပါဘူး
ျဖစ္တည္ျခငး္ကုိဂုဏ္ျပဳၾကည့္တာ
ကဲငါကုိဘာမွေျဖရွင္းခ်က္မေပးနဲ့
ေပးေနလည္းျမဲမွာမဟုတ္ေတာ့ေလ.
ကဗ်ာေလးကို ခံစားသြားပါတယ္ဗ်... :)
ReplyDelete